01-Apr-2018

De Pilaarbijters

politiek & economie

Uit alle hoeken van onze vooralsnog seculiere samenleving komen ze tegenwoordig te voorschijn: de pilaarbijters, een soort waarvan u tot voor kort het bestaan misschien niet eens meer vermoedde. Deze oerkatholieken zien hun kans schoon door de stijgende belangstelling voor die andere religie die een rijke voedingsbodem vormt voor conservatief religieus gedachtegoed. De islam, inderdaad. We zullen ons reactionair karretje daar eens aan hangen, zo denken de pilaarbijters. Een paar voorbeelden.

Fernand Keuleneer

Fernand Keuleneer is een eminent jurist waar ik al veel van geleerd heb en het vaak mee eens ben, bijvoorbeeld wanneer hij kritiek heeft op de huidige genderhysterie of de kwaliteit van de wetgeving. Hij is evenwel ook een conservatieve katholiek, en daar begint de miserie.

Na de aanslag op Charlie Hebdo zorgde Keuleneer voor wat filosofische onderbouwing in een opiniestuk met de niet mis te verstane titel Met religie spot je niet. Die stelling verantwoordt hij met een krom argument dat je eerder van een salafist zou verwachten: "Het sacrale bevindt zich in de sfeer van diepe emotionaliteit en heeft dus geweldpotentieel." Kortom, die cartoonisten hebben het zelf gezocht.

Om de vrije meningsuiting te vrijwaren gebruikt Keuleneer een advocatentruc: je mag zeggen wat je wil, maar niet op elke manier. U mag eens raden welke soort uitingen die humorloze pilaarbijters eerst zouden verbieden. (De strafste cartoon van Charlie Hebdo is overigens fijngevoeliger dan de gemiddelde tweet van Keuleneer.)

Meester Keuleneer is ook van oordeel dat de evolutietheorie geen wetenschap is, maar gewoon een religie zoals de zijne. U zal mij vergeven dat ik op dergelijke onzin niet inga. Maar misschien willen conservatieve moslims, joden en christenen morgen beroep doen op de godsdienstvrijheid om hun kinderen vrij te stellen van de les evolutietheorie. Dan weten ze alvast welke advocaat ze kunnen inzetten.

Mieke Van Hecke

De ex-baas van het katholiek onderwijs, Mieke Van Hecke, is een prima donna met een bloedhekel aan de laicité. Met een houding die kenmerkend is voor pilaarbijters projecteert daarbij ze haar eigen intolerantie op haar tegenstanders. Zo beweerde ze onlangs op dat die gevaarlijke atheïsten het Requiem van Mozart wel eens zouden kunnen verbieden. En het was uiteraard niet om te lachen.

Nee, voor Van Hecke moet religie weer de publieke ruimte innemen. Mogelijk zal ze op haar wenken worden bediend. Vele moslims houden er immers van om hun religie opzichtig en luidruchtig te beleven. Binnenkort misschien ook in uw buurt. In Gent zou de aspirant-burgemeester ze alvast geen strobreed in de weg leggen.

U heeft bedenkingen bij de hoofddoek? U dwaalt. Voor Van Hecke staat het vast dat elke hoofddoek een vrije expressie is van een blije moslima. En zo zagen we onlangs een absurd stukje televisie. Tijdens een debat in Terzake nam Van Hecke, die waarschijnlijk katholieker is dan de paus, vurig de verdediging op van de islamitische hoofddoek, terwijl ervaringsdeskundige Darya Safai voor het tegengewicht moest zorgen.

Of hebt u soms kritiek op de islam zelf, met die aanslagen en zo? Nu komt Van Hecke pas goed op dreef. U bent totaal irrationeel en lijdt overduidelijk aan islamofobie. Misschien moesten we dat maar eens verbieden.

Lieven Boeve

Toen ik school liep in Brussel in de jaren '70 had religie reeds de plaats die het toekomt, namelijk als een soort culturele appendix. Toegegeven, er was de les godsdienst en een occasionele misviering, maar veel meer dan een bron van vermaak en lichte verwondering was dat niet. We hielden met z'n allen gewoon de schijn hoog, wat op een jezuïetencollege niet zo moeilijk is.

De katholieke reflex staat in het katholiek onderwijs dus op een laag pitje. Daar wil de huidige baas, Lieven Boeve, wat aan doen. Niet via het conflict, want zo is Boeve niet, maar via de oecumenische weg van openheid en wederzijds respect. Dat heet dan de katholieke dialoogschool. Concreet: hoofddoeken zijn welkom, moslimleerlingen krijgen koranlessen en aparte gebedsruimtes worden voorzien. De bedoeling is duidelijk: door het lichtend voorbeeld van de islam hoopt men op een katholiek reveil. Luc Vanmaercke, hoofdredacteur van Kerk en Leven, legt de strategie uit:

Het grootste obstakel in de katholieke dialoogschool is niet de islamitische leerling, want die begrijpt perfect wat geloven betekent. Nee, de achillespees zit bij de autochtone, door-en-door Vlaamse bewoners van de school, zowel leerlingen als leerkrachten. Sommigen beweren graag dat de islam een bedreiging is voor het katholicisme in onze contreien, maar de enige bedreiging vormen wijzelf. Als autochtone Vlamingen geen inspanningen leveren om zelf een katholieke identiteit vorm te geven, moeten we dan boos zijn op moslims, joden of hindoes die hun levensbeschouwing wel koesteren?

Met andere woorden: als de katholieke dialoogschool verwordt tot een islamitische monoloogschool, dan is dat uw schuld. Had maar niet zo moeten vasthouden aan uw seculiere onzin.

Epiloog

Het is godgeklaagd.

In islamitische theocratieën zoals Iran en Saudi-Arabië zijn er voorzichtige tekenen dat de bevolking schoon genoeg heeft van heel die verstikkende islam. Hier rollen allerlei lieden ondertussen de rode loper uit omwille van een eigen agenda: virtue signallers om hun morele superioriteit te etaleren, politiek links op zoek naar kiesvee, en ook de hoofdrolspelers van dit stuk, de pilaarbijters, die hopen een katholiek reveil.

Ergens in 2006, toen het woord islamofobie nog niet eens bestond, werd deze hele evolutie voorspeld door Christopher Hitchens. Zijn waarschuwing is actueler dan ooit.

"Resist it while you still can" (Hitchens - 2006)